30-09-2015

Ik had een heel klein beetje hoop vandaag (vanmorgen vroeg) nog gebeld te worden dat er vandaag iemand uitgevallen was in 't ziekenhuis, zodat ik op stel en sprong langs mocht komen voor de zo lang verwachtte operatie.
Dat zat er helaas niet in.

Het goede nieuws is echter dat ik komende woensdag (7 oktober) de operatie krijg! Dan gaan ze (eindelijk!!) die zenuw(en) eruit slopen!

Ik moet 6 oktober 's middags bellen over hoe laat ik me 7 oktober (nuchter) mag melden. Dus of 't 's ochtends of 's middags is, heb ik nog geen idee van.

Als 't goed is, is het enkel een dagopname en kan ik aan 't einde van de dag weer terug naar huis.

21 september ben ik ook bij de nefroloog in Ede geweest, daar had ik nog niks over geschreven.
Mijn bloeddruk blijkt nog steeds aan de hoge kant. 160/89.
De arts gaf aan dat als na de operatie mijn bloeddruk nog steeds aan de hoge kant is, ik andere/meer bloeddrukverlagers ga krijgen. Maar daar wilde hij nu nog niet aan; het kan ook zo maar door de pijn komen dat mijn bloeddruk wat hoger is dan gebruikelijk. Dus eerst operatie afwachten.

Door de hoge bloeddruk, gecombineerd met de medicijnen die ik gebruik tegen afstoting (Serolimus) lekken mijn nieren meer eiwitten dan gebruikelijk. Standaard was 't rond de 0,2 tot 0,4 gram per liter; nu bleek 't 2 gram per liter te zijn. Behoorlijk veel dus!
Maar als mijn bloeddruk lager is, dan is de hoeveelheid eiwit die mijn nieren lekken ook (weer) beduidend minder.

Mijn kreatinine was (nog steeds) 169. Dus nog steeds redelijk aan de hoge kant. Al is 't enigszins stabiel, dat is dan wel weer goed.

In ieder geval dus genoeg om verder te onderzoeken als ik me de volgende keer weer mag meldne bij de nefroloog!

Permalink

Aantal keer bekeken: 15309

Reacties: 2

Disclaimer
Ik ben mij er van bewust dat ik soms nogal ongenuanceerd over de verhandelingen van iedereen in het ziekenhuis schrijf. Het is geenszins mijn bedoeling om wie dan ook in discrediet te brengen. Ik ben iedereen die de afgelopen twee jaar (en langer) zich heeft bemoeid met mijn gezondheid enorm dankbaar. Zonder alle (vakbekwame) mensen in en om het ziekenhuis had ik 't niet gered. De kanttekeningen die ik af en toe zet, zijn mijn interpretaties, niet strikt noodzakelijk feit. Het is altijd makkelijk commentaar te geven op dees en geen maar ter vergelijking; ikzelf ben o.a. docent 'interviewtechnieken' en ik stel soms ook meervoudig gesloten vragen...