Laatste controle in Nijmegen
Vandaag had ik een controle in Nijmegen. Als het goed is (voorlopig) de laatste controle: Ik moest het eerste, het tweede, het derde en het vijfde jaar na mijn transplantatie voor een controle naar Nijmegen en omdat ik morgen precies vijf jaar mijn nier heb, was de controle van vandaag dus (voorlopig) de laatste. De rest van de controles blijven gewoon plaatsvinden in Ede en als er wat aan de hand is, heeft mijn arts in Ede ruggespraak met de arts(en) in Nijmegen en als 't echt nodig is word ik wel weer doorverwezen naar Nijmegen. Maar voorlopig hoef ik hier dus niet meer naar toe!
Ik vond het wel een beetje spannend; sowieso heb ik dat eigenlijk elke controle (ook bij de driemaandelijkse controle in Ede) wel, maar deze keer was de spanning nog ietsje meer.
Ik ben érg benieuwd naar wat mijn nier nu precies doet. Om meerdere redenen:
De laatste tijd bleek mijn bloeddruk wat aan de hoge kant. De arts in Ede heeft toen zwaardere bloeddrukverlagende medicatie voorgeschreven, maar legde uit dat daardoor mijn niercapaciteit achteruit kan gaan.
Vandaag werd mijn bloeddruk door de arts gemeten en die was 140/58: érg netjes dus (vooral in vergelijking met een maand geleden. De arts pakte een stuk papier en een pen en begon een plaatje te tekenen, over hoe die bloeddruk van invloed kan zijn op mijn capaciteit. Ik herkende dat plaatje gelijk: ik heb een dergelijk plaatje ook getekend in mijn vierde blog: dit plaatje dus:
De rode lijn geeft de afname van capaciteit weer gedurende de laatste paar maanden. (voor de kleurenblinden onder ons lijn A-A'). Omdat mijn bloeddruk erg hoog was en nieren uit enorm veel filtertjes bestaan, bleek dat er dus erg veel bloed bijna letterlijk door die filtertjes geduwd wordt. Omdat er zo veel kracht achter zit, worden de filtertjes opgeblazen. Het is/was dus noodzaak om de bloeddruk naar beneden te halen. (zwarte lijn, of lijn A'-B) Maar daarmee gaat er dus minder bloed door de filtertjes, wat inhoudt dat het bloed minder gezuiverd wordt.
Omdat er nu minder schade door 'opblazing' plaatsvindt, proberen ze nu (met man en macht) mijn capaciteit volgens de groene lijn (B-B') stabiel te houden.
Als ze dat niet deden; zou mijn capaciteit snel richting A'' verschuiven en 't spreekt dus voor zich, als je er een horizontale tijdslijn bij denkt, ik nu beter af ben.
De tweede reden waarom ik het wat spannend vond was dat ik de laatste paar weken weer erg veel last heb van jeuk. Beduidend minder dan voor mijn transplantatie maar toch; het is de laatste paar weken wel aan het toenemen. Ik krab mezelf nog niet tot bloedens toe open, maar dat komt voor een groot deel omdat de jeuk op mijn rug zit waar ik amper bij kan.
Nu ben ik ook niet dermate hypochonder dat ik gelijk denk dat het heel slecht gaat met mijn nieren; ik ben mij er van bewust dat 't de laatste tijd wat kouder is, waardoor ik mij warmer aankleed waardoor kleding kan schuren en door de diverse laagjes kan gaan broeien etc, maar het is wel iets dat in mijn achterhoofd blijft zitten.
Nadat de arts mijn bloeddruk gemeten had, keek hij gelijk even naar mijn rug. Er zit een strook op mijn rug, tussen mijn schouderbladen en die dikke uitstekende wervel in mijn rug, met allemaal ontstekingen. Dus dat dit jeukt was niet vreemd gaf de arts aan. Het goede nieuws dat hij had is dat dit niet lijkt op de plekken die jeuken bij personen die hele slechte niecapaciteit hebben en getransplanteerd moeten worden. Het slechte(re) nieuws is dat dit vermoedelijk door de prednison komt en dat er eigenlijk niks aan te doen is. Als ik er echt last van ga krijgen (voorlopig is het af en toe gewoon 'vervelend', ik lig er niet wakker van gelukkig), dan kunnen ze altijd kijken of ze mijn medicatie willen of moeten aanpassen, maar als het houdbaar is, dan willen ze liever zo min mogelijk veranderen aan mijn medicijngebruik. Het komt er op neer dat ik gewoon moet afwachten tot het weer weer wat warmer wordt, ik minder laagjes over elkaar aan ga doen en hopen dat die ontstekingen vanzelf weggaan. En dat ik het zelf overigens ook weer wat warmer krijg...
Na het gesprek met de arts werd mijn bloed geprikt, eerdaags kan ik de uitslagen online bekijken: ik ben érg benieuwd! Overigens werden er 11 buisjes bloed geprikt, waarvan 4 'buizen' in plaats van buisjes. Ik heb bij mijn transplantatie meegedaan aan een onderzoek over preventief een bepaald medicijn toegediend krijgen tegen afstoting, daardoor was nu wat meer bloed nodig i.v.m. die onderzoeken. Ik weet overigens nog steeds niet of ik in de onderzoeksgroep of in de controlegroep zat/zit; ik weet ook niet of ik daar ooit achter kom. Ik heb in ieder geval nooit een afstoting of afstotingsverschijnselen gehad!
Als ik van de week de (bloed)uitslagen ontvang, is er een grote kans dat ik nog een blog post.
Aantal keer bekeken: 12703
Disclaimer
Ik ben mij er van bewust dat ik soms nogal ongenuanceerd over de verhandelingen van iedereen in het ziekenhuis schrijf. Het is geenszins mijn bedoeling om wie dan ook in discrediet te brengen. Ik ben iedereen die de afgelopen twee jaar (en langer) zich heeft bemoeid met mijn gezondheid enorm dankbaar. Zonder alle (vakbekwame) mensen in en om het ziekenhuis had ik 't niet gered. De kanttekeningen die ik af en toe zet, zijn mijn interpretaties, niet strikt noodzakelijk feit. Het is altijd makkelijk commentaar te geven op dees en geen maar ter vergelijking; ikzelf ben o.a. docent 'interviewtechnieken' en ik stel soms ook meervoudig gesloten vragen...
