20-01-2011

Toen ik de vorige keer een rondje ziekenhuis achter de rug had, werd er nog één afspraak gemaakt voor een volgende keer. In de tussentijd heb ik dus al gehoord wanneer ik naar het ziekenhuis kan/mag/moet/wil/ga*.

De afspraak die gepland was, was dus vandaag. Een collega ging mee, ik mocht 'm niet bij z'n naam noemen, maar hij heeft niks over z'n twitteraccount gezegd: @RvDelden... :-)
Maar hij is toch niet zo actief. Euhm, op twitter dan... Maar ik dwaal af.

Om 14:00 uur hadden we de eerste afspraak; we hadden om 13:30 uur afgesproken om eerst even een, u raadt het al, dubbele espresso en een thee te drinken. Vervolgens op naar de wachtkamer.

In de wachtkamer zat een meisje van 'n jaar of 25 schat ik zo. En wat oude mensen. (60+ is nog steeds 'oud', sorry mam...) deze keer dus niet in mijn eentje, maar met z'n drieën haalde we de gemiddelde leeftijd écht naar een jaar of 35. Heel apart. En ze had nog een grote mond ook. Of, in ieder geval niet op haar mondje gevallen.

Na een paar minuten werd ik geroepen voor de gebruikelijke metingen; gewicht en bloeddruk. Mijn gewicht was wat aan de lagere kant; 68,3, dus 3 kilo minder dan twee maanden geleden. Ik heb 't ook chronisch IJSKOUD, wellicht dat dat dus ook met mijn gewicht te maken heeft. Mijn bloeddruk was netjes; 130 over 70. Het apparaat begon te piepen toen 't klaar was met bloeddruk meten, volgens de verpleegkundige/assistente bleek dat te komen omdat mijn hartslag aan de lage kant was; 48. Ik kan hier in ieder geval uit concluderen dat @RvDelden mijn hartje niet sneller laat kloppen... Bij wie dat wel gebeurt.... ach... Laat maar...
De verpleegkundige schreef in ieder mijn hartslag toch maar op, dan kon de specialist er een ei over leggen.

Hierna weer terug naar de wachtkamer en na een kwartiertje ongeveer waren we aan de beurt voor een gesprek met de specialist. Eigenlijk zag 't er allemaal goed uit. Capaciteit is nog ongeveer 11 procent, kalium was wat aan de hoge(re) kant, ondanks dat ik beduidend minder koffie drink, maar ik wil nog wel eens een banaan snoepen, weet niet of dat ook die dag van 't bloedtappen was...
De arts gaf in ieder geval aan dat ik hier wellicht nog wat van zou horen van de anesthesist, maar hij gaf ook aan dat de afdeling anesthesiologieafdeling (wat een rotwoord om te typen...) in Ede/Gelderse Vallei geen moeite zou hebben met deze waarden. (5,6 ofzo). Mijn Fosfaat was wat aan de hoge kant (kan ook kloppen, ik heb de laatste weken weer wat meer last van jeuk, dat schijnt door dat fosfaat te komen) maar hij vond het 'mosterd na de maaltijd' om nu nog mijn pillen hiertegen te verhogen. Verder was mijn HB gehalte ook iets gezakt, maar dat was een goed teken; ze hebben 'm 't liefst iets aan de lage kant bij 'n transplantatie schijnt. Ik weet in ieder geval dat 't mij daardoor beduidend meer energie kost om een trap op te lopen... Maar gelukkig nog maar een week of 2....

Verder hebben we ritueel afscheid genomen van de arts; ik zie hem over een jaar pas weer (ongeveer) als alles het komende jaar helemaal goed gaat en Nijmegen mij de wijde wereld weer instuurt. Het komt er in ieder geval op neer dat ik het komende jaar op controle mag in Nijmegen en daar dus onder behandeling blijf, de eerste periode 1 x per week, wat zich langzaam afbouwt en op den duur dus stopt. Maar dan zijn we een jaar verder.

Vervolgens mochten we naar de diëtiste, daar heb ik nog ritueler afscheid van genomen; die zie ik als 't allemaal goed gaat helemaal niet meer terug. Ze had in 't gesprek wat we hadden niet veel te zeuren; wellicht moet ik toch opletten met die bananen, de koffie had ik al geminderd. En 't viel haar ook op dat mijn fosfaat wat hoger was, maar ze kon zich erin vinden dat de specialist geen extra medicijnen voorgeschreven had. Een kort maar krachtig gesprek.

Vervolgens nog door naar de pre-dialyse-verpleegkundige, daar hebben we 't ritueelst afscheid genomen. Leuk gesprek; blijft een erg aardige vrouw, soms wat 'onzeker'/'onduidelijk'. Deze keer overigens niet; @RvDelden heeft nog wat specifieke uitleg gekregen van haar wat dialyse nu precies inhoudt, welke twee vormen van dialyse er zijn en welke bijbehorende soorten er zijn (vormen en soorten; zie je de link naar ons werk @RvDelden?? :-)).
Wel leuk om allemaal nog eens te zien; ik had 't allemaal al wel eens uitgelegd gekregen en gelukkig nooit in de praktijk hoeven brengen. Ze nam in ieder geval de tijd om 't ook @RvDelden nog even uit te leggen.

Als alles goed gaat, kom ik over 'n jaar ook niet meer bij haar terecht. Wellicht over een jaar of 25, als de nier die ik nu krijg 'op' is en ik opnieuw in dit traject terecht kom omdat er niet direct een nier beschikbaar is. Wie weet. Vermoedelijk is zij dan al met pensioen... ;-)

En over hoe lang de nier van mijn moeder bij mij meegaat; zoals vanmiddag een vriend van mij zei: "Ik hoop dat je moeder niet meemaakt dat die nier afgestoten wordt". Ik vind dat een mooi streven. Euhm, vooropgesteld natuurlijk dat ik mijn moeder net zo'n leeftijd wens met dezelfde gezondheid als háár moeder; mijn oma (geboren in 1913)

Deze keer dus een vrij rustig dagje gehad in 't ziekenhuis. Na de gesprekken nog even een kop koffie (dubbele espresso en thee) gedronken en de gesprekken even nabesproken. En zoals 't collegae betaamd; we konden 't ook niet laten om 't nog even over 't werk te hebben.... ;-)

Vervolgens nog doorgereden naar Vianen; ik zou met een vriend van mij naar de "We will rock you"-musical gaan. Ik had me helemaal niet ingelezen, maar wist dat 't met liedjes van Queen zou zijn. Nogal logisch met zo'n titel. Maar had geen idee van 't verhaal; ik vermoedde dat 't over Queen zelf zou gaan en ik was nogal Queen-fan. Ooit door neef Bram met Queen in aanraking gekomen....
Vraag me eigenlijk af of hij dat überhaupt weet... ;-) In ieder geval komt het door hem dat ik van de pak 'm beet 175 nummers die Queen ooit gemaakt heeft, zo'n 90 procent mee kan zingen. Al moet ik er eerlijk bij zeggen dat ik mee begon te zingen toen ik een jaar of 11 ofzo was; dus van die 90 % zing ik 50 procent fonetisch mee... :-) Maar weer dwaal ik af.
Die musical dus. Boven verwachting nóg beter dan wat ik gehoopt had. 't Was een erg leuk verhaal wat niks met Queen zelf te maken had, de liedjes paste wel goed in 't verhaal. Sommige waren origineel, sommige waren vertaald naar 't Nederlands. Absoluut de moeite waard in ieder geval. Maar genoeg geplugged. Ik krijg hier niks voor...

Zware, maar erg voldane dag.

Vrijdag weer naar 't ziekenhuis, dan gaat @Alex_Brouwer mee. Wordt een lange dag in Nijmegen met de nodige (intake-)onderzoeken. Er zal dus wel weer een nieuwe blog volgen vrijdag...



* doorhalen wat niet van toepassing is

Permalink

Aantal keer bekeken: 21639

Reacties: 2

Disclaimer
Ik ben mij er van bewust dat ik soms nogal ongenuanceerd over de verhandelingen van iedereen in het ziekenhuis schrijf. Het is geenszins mijn bedoeling om wie dan ook in discrediet te brengen. Ik ben iedereen die de afgelopen twee jaar (en langer) zich heeft bemoeid met mijn gezondheid enorm dankbaar. Zonder alle (vakbekwame) mensen in en om het ziekenhuis had ik 't niet gered. De kanttekeningen die ik af en toe zet, zijn mijn interpretaties, niet strikt noodzakelijk feit. Het is altijd makkelijk commentaar te geven op dees en geen maar ter vergelijking; ikzelf ben o.a. docent 'interviewtechnieken' en ik stel soms ook meervoudig gesloten vragen...