We krabbelen rustig verder omhoog
Nu terugdenkend aan de dag van de operatie (3-2-11) kan ik mij alleen nog herinneren dat ik 's ochtends een sms van mijn moeder kreeg, haar een sms terug heb gestuurd, rond 11 uur pre-medicatie gekregen heb en dat ik mijn zusje op mijn kamer heb zien staan naast een bosje bloemen. Verder kan ik mij HELEMAAL niks herinneren. Niet van de weg naar de Operatie Kamer, niet van de verkoeverkamer, niet van de terugreis; één zwart gat. De verpleegkundige die mij naar de OK heen reed, gaf nog aan dat ik hele verhalen had over kinderen (zij scheen net kinderen gekregen te hebben en ik riep dat 't alleen maar leuker wordt als ze ouder worden) gehouden heb, maar ik weet er dus écht niks meer van. Ben wel blij dat ik dus mijn kinderen ook onderbewust heel erg hoog in 't vaandel schijn te hebben. :-)
Dat zwarte gat wat ik ervaar begint nu wel te vervagen gelukkig. Van gisteren kan ik mij redelijk veel herinneren; ik mocht weer wat 'dik vloeibaar' eten zodra mijn darmen weer geluid begonnen te maken; door de operatie hebben mijn darmen volledig stil gelegen en die moeten rustig op gang komen. Als dat niet gebeurt en ik direct gewoon zou gaan eten, kan de boel verstoppen en met zo'n wond in je buik is 't niet prettig 'persen'. En als die verstopping blijft, dan kan 't vaak maar één kant op; overgeven; de weg van de minste weerstand. En ook overgeven is niet zo'n pretje met zo'n wond. Dus ik zat gisteren aan de griesmeelpudding en de vanille vla; 's avonds nog een keer griesmeelpudding en twee beschuitjes en vanmorgen luxe ontbeten met beschuit met aardbeien(jam) en abrikoos(jam) en nog een portie griesmeel.
Verder heb ik de hele dag gisteren thee gedronken omdat mijn kalium wat aan de hoge kant was. Plus een kan citroenlimonade (1.5 liter). Ook had ik nog een infuus van 2,5 liter, ik kreeg iets te veel vocht binnen bleek; ik kreeg al dikke enkels... :-)
Omdat ik goed drink (heb vanmorgen weer een kan (1,5 liter) limonade besteld) is 't infuus teruggeschroefd tot 500 ml. Verder is de morfinepomp afgesloten omdat ik daar toch geen gebruik van maakte; ik heb vannacht zelfs even op mijn rechterzij gelegen, waar die wonddrain uitkomt; zonder pijn; 't gaat dus de goede kant op!
Vanmorgenvroeg had de nachtverpleegkundige nog twee buisjes bloed geprikt. De dienstdoende arts kwam net nog vertellen wat de uitslagen waren: Mijn kreatinine gehalte is op dit moment 142. Dat gaat dus écht de goede kant op! Ze had zelfs een briefje waarop stond hoe het verloop was: Toen ik hier binnenkwam was 't 586 mmol/l => 402 mmol/l => 252 mmol/l => 142 mmol/l. Dit is dus redelijk onweerlegbaar bewijs dat die nieuwe nier aanslaat! Dus goed om te weten. Echter vond ik 't veeeeeeel belangrijker om te weten hoe hoog mijn kalium gehalte nu is. Ik had gisteren 0 koffie op omdat mijn kalium 5,5 was; eigenlijk te hoog. Nu bleek dat het kalium gezakt was naar 4,2; dus het eerste wat ik gedaan heb is een kop koffie laten halen... Oh, wat smaakte die goed... :-)
Voordat ik die uitslagen kreeg en dus die koffie, was de vraag of ik gewassen wilde worden. Gisteravond was ik al een half uurtje uit bed geweest (dat hebben ze het liefst zo snel mogelijk) en dat ging redelijk goed gisteren. Ik wilde vandaag dus wel de stoute schoenen aantrekken en onder de douche gaan zitten! Daar hadden ze geen bezwaar tegen, dus hand met infuusnaald goed ingepakt (tegen infecties), de rest (wond) mocht gewoon nat worden. Gisteren had ik een foto van mijn paarse buik gepost, ik kreeg daar al reacties op dat 't niet geschikt voor op de werkvloer was, gelukkig is 't vandaag weekend, dus ik ga een stapje verder: Niet alleen mijn buik was paars, ik had zelfs een paarse piemel. Da's lang geleden dat 'ie zo paars was...
Zo. Kan 'ie weer een beetje meneer de Smalen??
:-)
Geintje...
Ik heb na 't douchen nog een foto van mijn litteken gemaakt. Maar om die niet pontificaal op de site te zetten, mag je zelf beslissen of je 'm wilt zien of niet: Hij is helemaal schoon; geen bloed te zien: klik hier. Het kleine ronde stipje dat er boven zit, is een moedervlek die daar al heel lang zit; da's dus geen litteken. De wonddrain voert het wondvocht af (niet veel gelukkig!) en dat slangetje verlies ik dus over enige dagen als alles goed gaat. Al met al vind ik de snee langer dan ik had verwacht. Maar niet schokkend; hij ziet er wel erg netjes uit vind ik.
Ik kreeg net nog een telefoontje van mijn moeder; die mag eventueel naar huis als ze wilt. Ze zou mijn zusje nog even bellen of dat uitkwam; ik gaf ook aan; als je 't niet vertrouwt, blijf je gewoon nog een nachtje. Ik hoor zo of ze wel of niet naar huis gaat. Wel snel in ieder geval; 't is zaterdag; nu twee dagen ná de operatie...
Over zaterdag gesproken; 't is vandaag opendag in 't ziekenhuis hier. Ik heb nog twee gaatjes (tussen 16:00 en 18:00 uur) wellicht interessant om dat (eventueel met kinderen) te combineren met de open dag hier!!
Tot zover weer mijn vorderingen...
Aantal keer bekeken: 21492
Disclaimer
Ik ben mij er van bewust dat ik soms nogal ongenuanceerd over de verhandelingen van iedereen in het ziekenhuis schrijf. Het is geenszins mijn bedoeling om wie dan ook in discrediet te brengen. Ik ben iedereen die de afgelopen twee jaar (en langer) zich heeft bemoeid met mijn gezondheid enorm dankbaar. Zonder alle (vakbekwame) mensen in en om het ziekenhuis had ik 't niet gered. De kanttekeningen die ik af en toe zet, zijn mijn interpretaties, niet strikt noodzakelijk feit. Het is altijd makkelijk commentaar te geven op dees en geen maar ter vergelijking; ikzelf ben o.a. docent 'interviewtechnieken' en ik stel soms ook meervoudig gesloten vragen...
