Whoohoo: het gaat goed!!
Heb eigenlijk alleen maar goed nieuws te melden op dit moment!
Ik had een beetje een rottige nacht achter de rug, veel buikkramp, last van 'lucht' en 'gas' (om 't maar even netjes te houden) en moest vannacht ook erg hard naar 't toilet. Fokke en Sukke stellen vlot de diagnose...
Daarna moest ik nog wat 'opvangen' omdat ze een kweekje wilde maken, omdat een van de medicijnen die ik slik een darminfectie kán veroorzaken. Maar een andere mogelijkheid kan zijn omdat mijn darmen een paar dagen stil gelegen hebben, ze weer op gang moeten komen en dat kan dus wat ongemakken met zich meebrengen. Omdat ik 's avonds voor 't slapen gaan ook naar toilet geweest was en daardoor de wonddrain wat meer ruimte gekregen heeft door het 'herschikken' van alle andere organen, kon dat ook wat krampen opleveren. Al met al dus een slechte nacht, ik was al van de morfinepomp gehaald, maar rond een uur of 3 's nachts toch nog een shot morfine gevraagd. Die kreeg ik en ondanks dat ik niet heel veel meer geslapen heb, ben ik verder wel goed uitgerust en viel de kramp ook wel mee.
Vanmorgen lekker gedoucht (weer; wat is dat lekker zeg!), daarna kwamen ze vertellen dat ik nog even een spuit prednison in 't infuus kreeg en dat 'ie daarna afgekoppeld mocht worden. De arts die vanmorgen langs kwam gaf aan dat er nog iets wondvocht uit de wonddrain kwam en dat 'ie waarschijnlijk morgen verwijderd zal worden. Dus ik kan mijn armen al weer fatsoenlijk bewegen! Nét kwam de uroloog langs; die heeft die wonddrain eruit gehaald! Dat was niet echt pijnlijk, wel een bijzonder vervelend gevoel. Maar dat kwam ook omdat die drain zo'n 10 tot 15 cm in mijn buik lag en zo dik als mijn pink ongeveer. Heel naar, maar hij is er uit; en dat is een goed teken! Daarna kwam er ook nog een verpleegkundige langs, die had 't erover dat ik vermoedelijk vrijdag al naar huis mag. Donderdag mag/kan pas de blaas-catheter eruit, dus vrijdag kan ik huiswaards; het schijnt echt goed met mij te gaan!
Inmiddels doen mijn darmen 't ook weer een stuk rustiger, heb nog niks van dat kweekje gehoord, maar ik heb 't idee dat 't met 't opstarten van mijn darmen te maken had. En lachen is ook érg pijnlijk, vooral toen gisteren Niels en Jan Fokke langskwamen die weer wat bijzondere verhalen te vertellen hadden. Té pijnlijk. Weet eigenlijk niet eens of 't schadelijk is, normaal zeggen ze wel; lachen is gezond... :-)
Ik kreeg vandaag een uitdraai van alle medicijnen die ik de komende tijd moet/mag gaan slikken...
Moet eerlijk zeggen dat ik 't nog wel mee vind vallen; had meer verwacht. Maar al met al is 't wel een kleine chemische aanval, maar 't is voor 'n goed doel. Ik moet beginnen om 8:00 uur 's ochtends met
1 x Prograft 5mg
2 x Prograft 1mg
2 x Cellcept 500mg
2 x Prednison 5mg
1 x bisoprolol 2,5mg
dan bij 't avondeten om 17:00 uur:
1 x Prograft 5mg
2 x Prograft 1mg
2 x Cellcept 500mg
2 x Prednison 5mg
en voor 't slapen gaan om 22:00 uur:
1 x Cotrimoxazol 480mg
1 x Valcyte 450mg
1 x rantidine 150mg
De dagen dat ik in 't ziekenhuis lig, slik ik bij deze medicijnen ook nog 1 gram (2 X 500mg) paracetamol. Dat zijn die witte pillen die ik onlangs op Twitter postte. Die witte kleine zijn prograft, die grote paarse zijn cellcept en die kleine bruine is ook prograft, maar dan 5mg...
Al met al redelijk positief nieuws om over naar huis te schrijven!
Mijn moeder is gisteren al naar huis vertrokken, die is opgehaald door mijn zusje, zwager en mijn neefje, die blijven nu ook even op mijn moeder passen.
Verder kreeg ik nog een coole foto uit Ohio: érg cool om te weten dat ze daar óók meeleven! (THANKS!!)
Aantal keer bekeken: 26389
Disclaimer
Ik ben mij er van bewust dat ik soms nogal ongenuanceerd over de verhandelingen van iedereen in het ziekenhuis schrijf. Het is geenszins mijn bedoeling om wie dan ook in discrediet te brengen. Ik ben iedereen die de afgelopen twee jaar (en langer) zich heeft bemoeid met mijn gezondheid enorm dankbaar. Zonder alle (vakbekwame) mensen in en om het ziekenhuis had ik 't niet gered. De kanttekeningen die ik af en toe zet, zijn mijn interpretaties, niet strikt noodzakelijk feit. Het is altijd makkelijk commentaar te geven op dees en geen maar ter vergelijking; ikzelf ben o.a. docent 'interviewtechnieken' en ik stel soms ook meervoudig gesloten vragen...
