08-02-2011

Vandaag twee tegenslagjes te verwerken gehad. Eigenlijk gisteren ook al een maar daar is nog niet gek veel duidelijkheid over dus dat is even afwachten.

De eerste tegenslag is dat ik vandaag hoorde dat ik moet verhuizen. Ik moet naar een tweepersoonskamer. Best jammer, ik vermaakte me wel in mijn eentje op 'n eenpersoonskamer. Aan de andere kant snap ik 't ook wel weer; die kamer is voor 'special cases' en laat ik dat u niet meer zijn. Hoop ik. Ach, als alles goed blijft gaan is 't maar voor drie nachten, dus dat is wel te overzien.

Heb vannacht een redelijk goede nacht gehad. Werd om een uur of vier wakker met wat krampen maar sliep gelukkig snel weer in. 's Ochtends kreeg ik mijn standaard portie medicijnen en ontbijt, daarna kwamen ze e.e.a. aan controle doen (bloeddruk en temperatuur meten, 'handtasje' leeghalen, etc.)
Daarna mocht ik weer (zelfstandig) douchen. Echt; niet te filmen hoe fijn dat is; ik ben redelijk afhankelijk op dit moment en daar houd ik helemaal niet van, dus op 'n stevige stoel onder de douche zelf wassen etc is dan écht een verademing.

Na 't douchen en scheren (was ook wel weer eens tijd) liep ik weer terug naar mijn bed. Dat waren ze op dat moment net aan 't opmaken en ik dacht; oh, ik mag toch verhuizen, ik zal vast (RUSTIG) mijn kast met kleding leeghalen. Daarvoor moest ik een keer of 10 door de knieën, elk paar sokken pakte ik stuk voor stuk en legde ik op mijn bed. Toen de kast bijna leeg was waren ze klaar met mijn bed en wilde ze het gaasje van mijn wondvochtdraingat (wat een woord voor galgje!) verschonen. Er komt nog steeds af en toe een druppel vocht uit dat gat en daar moet dus een gaasje op. De grote snee is helemaal gaas-vrij; die ligt lekker in de lucht te genezen. Maar het gaasje dat op dat gat zat was nat van 't douchen dus moest er eerst af; dat zat met 'n flinke sticker vast op mijn buik en óver het litteken heen, dus dat was ik (staand) er voorzichtig af aan het halen.
Dit staan, gecombineerd met die kniebuigingen die ik net achter de rug had, was niet goed. Het werd zwart voor mijn ogen, mijn gehoor (rechts) viel weg en volgens de verpleegkundige die erbij stond was ik zo wit als een doek.
Dit ging echt even niet zo lekker. Heb wel vaker (gehad) dat als ik lag of zat en (te snel) opstond, ik even duizelig werd. Meestal duurt dit dan een minuut ofzo en is 't weer over; deze keer duurde het wel ruim 10 minuten voordat ik weer een beetje fatsoenlijk mijn ding kon doen. Ondertussen onder begeleiding nog even naar het toilet gebracht; dat luchtte ook op, letterlijk en figuurlijk, nog een glaasje water gedronken en 't ging weer.

Mijn bed hadden ze weer leeg gehaald en al mijn spullen hadden ze op een karretje gelegd; nu kon ik zelf dus wel weer op bed liggen; daar was ik toch wel even aan toe.

Daarna langzaamaan naar de nieuwe kamer gebracht; ik lig nu niet meer op 2.30; maar op 2.48. Een tweepersoonskamer die ik deel met iemand die donderdag geopereerd gaat worden. Een vriendelijke man in ieder geval.

Ik kreeg nét mijn lunch geserveerd, toen kwam Saber (@sdotone) op bezoek. Erg leuk om een gezicht achter een twitter account te zien, en dan durft Koninging Bea nog te roepen dat twitter niet socialised! :-)
Hij lag een week of 4 geleden op dezelfde kamer als waar ik tot vanmorgen gelegen had. Even een kwartiertje mee staan kletsen, toen kwam de "physician assistant" binnen met wat nieuws. Gisteren wist hij mij ook al te vertellen dat mijn kreatinine waarde (waarmee de niercapaciteit bepaald wordt) licht gestegen was. Hij was van 582 gezakt tot 114, en bij 'gezonde' mensen zit die waarde ergens tussen de 80 en 120, hangt van je bouw, lengte en gewicht etc af. Maar hij was dus erg goed bij mij; gisteren bleek echter dat 'ie iets opgelopen was tot 129. Op zich niet schokkend; dat hoort (deels) bij het 'behandelplan'. Ik krijg medicijnen die zorgen dat mijn nier niet afgestoten wordt. Maar het nadeel van dit medicijn is dat het slecht voor mijn nieren is. (lekkere contradictie, maar bij paracetamol kán je ook hoofdpijn krijgen....)
Dus ze moeten even afwachten op de 'bloedspiegel', die komt richting 17:00 uur vandaag als 't goed is, en wellicht is het medicijn té veel of té weinig aanwezig in mijn bloed en kan het aangepast worden zodat de kreatinine ook weer gaat zakken. Maar.... er is ook een kans dat er afstoting plaatsvindt. Dan zal ik vandaag of morgen een prednison kuur krijgen via een (nieuw) infuus. Óf bijvoorbeeld is er wat aan de hand bij de aanhechting aan de blaas, zodat er stuwing plaatsvindt ín de nier, maar net kwam de uroloog ook nog even en die heeft een echo gemaakt (heb nu zelf ook al twee plaatjes van mijn nier :-)) en er vindt géén stuwing plaats. Dus óf medicijn klopt niet óf er vindt nu afstoting plaats. Het vervelende daarbij is dat de physician assistant net nog vertelde dat uit bloeduitslagen van vanmorgen blijkt dat de kreatinine nóg hoger is; 142 nu. Nog niet 'zorgelijk', maar ze moeten 't wel in de gaten houden. Er bestaat nu een kans dat ik straks óf morgen een biopsie in mijn nier krijg. Niet echt iets waar ik naar uitkijk. Dit 'behandelplan' gaan ze vanmiddag bedenken, dus de opties zijn 1) prednison, 2) biospie, 3) prograft aanpassen. Behoorlijk spannend moet ik eerlijk zeggen.

De physician assistant gaf nog aan dat er een 'kans' is dat het ontslag op vrijdagmiddag in 't geding kán komen... Wellicht mag ik nog een nachtje langer blijven.

Als ik meer weet (vanavond rond 17:00 uur als 't goed is) zal ik proberen jullie weer op de hoogte te houden!

Permalink

Aantal keer bekeken: 22630

Reacties: 1

Disclaimer
Ik ben mij er van bewust dat ik soms nogal ongenuanceerd over de verhandelingen van iedereen in het ziekenhuis schrijf. Het is geenszins mijn bedoeling om wie dan ook in discrediet te brengen. Ik ben iedereen die de afgelopen twee jaar (en langer) zich heeft bemoeid met mijn gezondheid enorm dankbaar. Zonder alle (vakbekwame) mensen in en om het ziekenhuis had ik 't niet gered. De kanttekeningen die ik af en toe zet, zijn mijn interpretaties, niet strikt noodzakelijk feit. Het is altijd makkelijk commentaar te geven op dees en geen maar ter vergelijking; ikzelf ben o.a. docent 'interviewtechnieken' en ik stel soms ook meervoudig gesloten vragen...